Papierowa kartagińska monera (monorema)

Z dziobem wyszło średnio, ale
biorę to na karb braku doświadczenia.

Roman Seas to gra o walkach Imperium/Republiki/Cesarstwa Rzymu na morzach i brzegach mórz.

Do gry dołączono (wersja .pdf) różności - mapy (od A0 do A4), znaczniki, żetony okrętów i statków oraz... flotę kartagińskich galer do wydrukowania, sklejenia i bawienia się.

Okręciki są duże - moja pierwsza monera (najmniejsza w arsenale Kartaginy) ma 13 centymetrów długości.

Kropa widoczna na pokładzie, to
miejsce na maszt. Nie robię.
Niech wiosłami machają.

Zabawa z wycinaniem (zwłaszcza, że robiłem 3 okręty jednocześnie) to ból w opuszkach palców (na początku zapomniałem, że istnieją nożyczki i wszystko chlastałem skalpelem...). Natomiast, o dziwo, sklejanie jest bezbolesne i wszystko idzie jak po maśle - ciekawe jak będzie z większymi okrętami.

Z bliska wygląda nieco topornie (w dodatku okręt ma, dopóki ich nie dokleję do baz, zbyt mocno wygięte wiosła), ale z odległości "growej" - klasa. Poza tym trzeba ją jeszcze dokleić do jakiejś podstawki. Rozmiar podstawki niby nie gra roli (Roman Seas gra się na heksach), ale jeśli kiedyś miałbym grać w coś innego (Naumachiae...), to chciałbym je jakoś zestandaryzować.

Rozgrywka na 100 ship points (SP) ponoć trwa do godziny. Trzy monery z załogami to około 100 SP. Prawda Pawle, że chcesz?

Prawda, że nie tylko ja dostrzegam
podobieństwo...?

Pewnie i tak "docelowo" chciałbym przerzucić się na miniatury, ale te okręciki z dobrym akwenem (no przecież nie polem) bitwy będą robić niezłe wrażenie.