Ty mnie nie pytaj, kto zwycięża, czyj triumfalny słychać śpiew...

Olsztyn. Mogiła przy Alei Wojska Polskiego.
Tekst jest raczej "dziwny", ale to tłumaczenie napisu
z oryginalnego, niemieckiego pomnika.

W ten dzień staram się odwiedzać miejsca spoczynku zapomnianych żołnierzy. W Polsce oznacza to zazwyczaj kombatantów Pierwszej Wojny Światowej. W końcu dlaczego mielibyśmy dbać o pozostałości po zaborcach, prawda? Tymczasem taka zapomniana mogiła, na której stoi tabliczka jak ta ze zdjęcia obok nie musi oznaczać żołnierzy narodowości rosyjskiej. Jeśli poszperacie w archiwach rodzinnych może okazać się, że Wasz pra(pra?)dziadek został wcielony do jednej z zaborczych armii i poległ, podobnie jak 500.000 innych polskich żołnierzy, w czasie Wielkiej Wojny.
Teraz zaś leży w takim zapomnianym grobie na stercie innych poległych i nikt go nie odwiedza.
Tak jak mojego pradziadka Ignacego, o którym wiemy jedynie, że zginął w 1914 roku.
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie...

Olsztyn. Mogiła przy Alei Wojska Polskiego.
Mogiła znajduje się na starym warmińskim cmentarzu, który, jak widać, też jest w opłakanym stanie.

Olsztyn. Cmentarz przy ulicy Szarych Szeregów.
Tu, wciąż naprzeciwko siebie, leżą żołnierze dwóch armii: pruskiej i carskiej.

Olsztyn. Cmentarz przy ulicy Szarych Szeregów.
Ci żołnierze, po śmierci, mieli nieco więcej szczęścia - można ich wspominać imiennie.
Za płotem znajduje się cmentarz żołnierzy sowieckich z 2WŚ. W bardzo dobrym stanie...

Tymczasem...
Upośledzone dzieci poprzebierane za mumie i inne żaby biegają po ulicach wrzeszcząc "cukierek albo psikus".
Upośledzeni dorośli poprzebierani w mumie i inne żaby zalewają się w trupa na imprezach.
Nie mój cyrk, nie moje małpy.

Tytuł posta pochodzi z wiersza E. Słońskiego "Sen o szpadzie".