DBA 3.0 czyli opowieść o tym jak Paweł w tropiki ruszył

Śliczna okładeczka DBA 3.0

Zrezygnowany opuszczałem dom rodzinny. Wybierałem się na bój z przeciwnikiem najgorszym z możliwych. Dysponując garstką zaledwie amazońskich chłopów w łuki uzbrojonych potykać się miałem z w stal zbrojnymi rycerzami i ich przeróżnej maści przybocznymi. W dodatku przeciwnik mój znać miał zasady. W odróżnieniu ode mnie.

Żonie swej rzekłem, że walka potrwa z góra minut 30 i wrócę niepyszny w rodzinne pielesze. Tymczasem...

Na wstępie okazało się, że dłuższa przerwa w graniu w DBA 3.0 sprawiła, że żaden z nas jakoś zasad tak zbyt dobrze nie pamiętał. W końcu prawie poszliśmy na piwo, ale jednak nie. Zostaliśmy i bój stoczyliśmy (dobra - to już koniec marnych stylizacji na staropolszczyznę).

Rozstawienie

Indianie Amazonii IV/72 to lud pracowity i spokojny (agresywność 0) i byłem pewien, że będą potykać się na swym terenie (tropical) z "zawsze zapominam czym gra Paweł" (jak się odezwie to poprawię wpis)... Tak też się stało (agresywność mojego przeciwnika wynosiła 3). Jako obrońca wybrałem maksimum możliwego terenu (dwa lasy i trzy bagna - przez losowe rozstawianie terenu jedno bagno nie zmieściło się na stole; na zdjęciu lasy są zielone, a bagna szare). Rozstawiłem się w dwóch liniach z generałem w centrum i dwoma PS na moim lewym skrzydle. Paweł borykając się z radosnym ukształtowaniem terenu pierwszy raz porozbijał swoją armię na grupki (patrząc od mojej lewej: 2xPk na flance; w centrum w lesie 2Bd i 2Bw; obok lasu cała cięższa konnica z generałem; 2 Lh na flance).

Zdjęć brak. Poza jednym na końcu, ale spoglądając na nie można ocenić jak rozwijała się bitwa.

I tura

Paweł rzucił 6 na PiP-y i ruszył większość swej armii do przodu. Flankujące Lh ruszył skrzydłem pragnąc? wbić się w mój obóz, co okazało się brzemienne w skutkach. No ale nie uprzedzajmy.

Będąc pewien, że dostanę w pierdziel ruszyłem jeden oddział Ps i zaszarżowałem do walki z Pk licząc (pomimo stosunku sił 2 do 3), że uda mi się ich chociaż przepchnąć nieco do tyłu. Nie udało się (był remis). Pragnąć zastopować Lh Pawła wysłałem im na przeciw dwa oddziały łuczników.

Ostrzelałem też Bd wychodzących z lasu. Dzięki wsparciu, atakowaniu generałem i takim tam innym rzeczom (jak ta, że Paweł rzucił 1 na wynik walki) musiałem rzucić 3+, żeby ich zniszczyć. Rzuciłem 1. Pomyślałem - no, zaczyna się. Mimo wszystko Paweł musiał ich wycofać, co sprawiło, że wyszli poza zasięg szarży na mojego generała.

II tura

Paweł, dzięki powergamerskim sztuczkom oflankował moich Ps i ich zniszczył. Pomyślałem - no fajnie. Zaczyna się. No dobra - pomyślałem nieco inaczej... Nieważne jak pomyślałem. Ważne, że Pk stali za lasem w z dupy wyjętej formacji i ich ruszenie kosztowałoby Pawła trzy PiPy, co wyłączyło ich z dalszej gry. Utrata Ps za wyłączenie przeciwnikowi całej flanki?  Warto było.

Następnie Paweł schował Bd do lasu i ruszył ciężką konnicę.

Natomiast ja - przejęty nagłym oświeceniem - dostrzegłem, że współczynnik walki Bw przeciwko konnym to 4 (konnych przeciwko Bw to zaś 3). W dodatku dzięki mnogości łuczników w swojej armii oddziały ciągle się wspierają i zmniejszają współczynnik przeciwnikowi (o 1 lub 2). No i zaczęły się fajerwerki.

Najpierw odstrzeliłem pierwszych Lh. Potem złamałem linię konnych.

Z dupy wyjęta formacja Pk.
Nie róbcie tego w domu.
Zdjęcie robione telefonem.

Tury kolejne

Próbowałem odstrzelić kolejnych Lh. Do tego celu wystarczyłoby, bym nie wyrzucił 1. Wyrzuciłem. Potem podobna sztuczka (wyrzucenie jedynki, gdy należało rzucić 2+) udała mi się jeszcze raz i w kolejnych kolejkach Paweł wycofał ich poza mój zasięg.

Potem odstrzeliłem oddział kawalerii. Zwykłymi chłopkami z lasu po prawej.

Potem Paweł dostrzegł, że jednak lepiej jest atakować mnie piechotą.

Odstrzeliłem oddział Bd. Generałem ze wsparciem.

Potem wycofałem się, żeby Paweł nie mógł wykorzystać swoich Bw przeciwko mnie i przygotowywałem się na szarżę konnicy (ustawiałem figurki chyba z piętnaście minut).

Potem rozstrzygnęliśmy strzelanie i... zdjąłem Pawłowi ze stołu kolejnych konnych (Paweł rzucił na rezultat starcia 1 i tym razem moją odpowiedzią nie była już 1). Egzekutorami ponownie byli chłopcy z lasu po prawej.

Robione telefonem. Po walce.
Aparatu nie wziąłem, bo zapomniałem i nie sądziłem, by było co uwidaczniać. 

Rezultat

Zupełnie nieoczekiwany.

4 do 1 dla mnie.

Pierwsza porażka Pawła w starciu ze mną.

Płakał.

Krótko.

Po grze długo sobie pogadaliśmy o:

- DBA,

- gównianym polskim światku wargamingowców,

- nadziejach związanych z Age of Sigmar,

- gównianym polskim światku wargamingowców,

- różnych innych grach,

- gównianym polskim światku wargamingowców,

- itp,

- itd.

Miły wieczór.

Piwa nie było.

Na szczęście.

Bo nie przepadam.